Het decreet van 15 juli 1997 houdende de Vlaamse Wooncode stelt de gemeente aan als coördinator en regisseur van het lokale woonbeleid. Daarnaast werd het beleid met betrekking tot verwaarloosde woningen en gebouwen overgeheveld van het Vlaamse naar het gemeentelijke niveau, waarbij de gewestelijke registratie en heffing volledig worden opgeheven.
Met het decreet van 14 oktober 2016 houdende wijziging van diverse decreten met betrekking tot wonen liet de decreetgever de Vlaamse monitoring van het lokale leegstandsbeleid los. Gemeenten zijn nu volledig vrij om te bepalen of ze een leegstandsbeleid wensen te voeren en, indien ze dit doen, om daaraan zelf een invulling te geven.
Om verloedering van de leef- en woonomgeving tegen te gaan moet verwaarlozing en langdurige leegstand van woningen en gebouwen op het grondgebied van de gemeente voorkomen en bestreden worden.
Het is wenselijk dat het op het grondgebied van de gemeente beschikbare patrimonium voor wonen optimaal wordt benut en daartoe een geïntegreerd beleid te voeren ter bestrijding van leegstand en verwaarlozing van woningen en gebouwen. De strijd tegen de leegstaande en verwaarloosde woningen en gebouwen zal onder meer een effect hebben als de opname van dergelijke gebouwen en woningen in een register ook daadwerkelijk leidt tot een belasting.
Het is billijk om voor een woning die niet voor de woonfunctie wordt gebruikt, maar een handels-, kantoor-, of dienstverlenende functie heeft, een vrijstelling van de belasting op de leegstand te voorzien.
Het reglement dat u hier kan downloaden, geldt voor de periode 2020 - 2025.