Satsang, gesprekken over het weer thuiskomen in jezelf en non-dualiteit

Satsang is een term uit de oeroude taal het Sanskriet en betekent "samenzijn in waarheid". Het is een (gratis) gelegenheid/bijeenkomst om thema's te onderzoeken, die verband houden met het oeroude verlangen van de mens om thuis te zijn, thuis te komen. Thuis betekent in dit verband thuis in jezelf, in je bron, een gevoel dat het goed is in dit moment, geen onrust, angst of verlangen. Het kunnen ook die ervaringen zijn van één-zijn.

Alle mystici, zowel in de Joods-Christelijke traditie als ook in het Hindoeïsme en Boeddhisme spreken over dit belangrijke thema. De oeroude vraag is altijd hoe het komt dat velen van ons soms het gevoel hebben alléén te staan, geïsoleerd, afgescheiden van alles en iedereen. Welk mechanismes in onszelf spelen daarbij een rol? Zijn we in staat om los van de omstandigheden toch een soort van achterliggende stilte en rust te voelen?

Wat mij betreft is het woord "zelfonderzoek" belangrijk en niet het aannemen of accepteren van een nieuw geloofssysteem. Deze bijeenkomsten kunnen een aanzet zijn om onszelf te ontnuchteren. In de meest brede zin betekent ontnuchteren een proces wat vanzelf ontstaat als we onze gedachte-, gedrags- en emotionele patronen diepgaand onderzoeken en gaan ontdekken hoe we door de impressies/imprints van onze kinderjaren, ervaringen en cultureel maatschappelijke factoren “worden geleefd” zonder dat we ons daar bewust van zijn. Zolang dat bewustzijnsproces niet heeft plaatsgevonden is het vaak moeilijk om een 'authentiek en vrij leven' te leiden.

Gesprekken over:
• de betekenis van: je ware zelf, je diepste kern of bron, waarheid, illusie en werkelijkheid
• doel en betekenis van spirituele verlichting en non-duaal bewustzijn.
• het toepassen van spirituele kennis in je dagelijks leven

De aard van deze bijeenkomsten is ongedwongen en informeel. Om deze ont-moetingen levendig en inspirerend te maken is het fijn als deelnemers actief deelnemen aan het gesprek. Maar vanzelfsprekend mag je ook aanwezig zijn zonder iets te moeten, te hoeven of te zeggen.